این دستور رو مهران تو کامنتا گذاشته بود، چون به نظرم خوشمزه میومد، واسه همینم از طرف اون پستش می کنم: «هندی ها به چاشنی غذا خیلی علاقه دارن و خیلی بهش اهمیت می دن و حتماً می دونید که اغلب غذاهاشون رو با چاشنی های فراون تهیه می کنن. اونا اول چاشنی غذا رو درست می کنن، مثلاً چاشنیها رو در روغن داغ تفت می دن و بعد مابقی قضایا … حالا اینا رو گفتم تا برسیم به ته دیگ سیب زمینی:
سیب زمینی ها رو می تونین به دو روش برش بدین. مثلا من ته دیگ نرم دوست دارم و لایه ها رو ضخیم تر می گیرم. اگه چیپسی دوست دارین نازک تر بگیری، بعد خلال ها رو بشورید و لای یه دستمال تمیز می پیچیم تا خشک بشه. در این فاصله شما ادویه را آماده می کنین. اندازه ادویه به ذائقه خودتون بستگی داره. اول روغن لادن مخصوص سرخ کردنی رو خوب داغ می کنین. بعد زیر شعله رو کم کنید و به روغن داغ فلفل و زردچوبه اضافه می کنین و می زارین یه کمی تفت داده بشه، بعد ادویه کاری رو به این مجموعه اضافه می کنین و بعد کمی هم پودر سیر و در آخر به مجموعه یه ترش کننده مثل جوهرلیمو یا چیز دیگه ای (البته اگه ذائقه ترش پسند دارین) اضافه می کنین و خوب تفت می دین. دقت کنین که روغن آتیش نگیره. حالا سیب زمینی های خشک شده را به صورت مرتب می چینین تو روغن و روی مجموعه هم کمی زعفران و روغن زیتون اضافه می کنیم، حالا برنج یا ماکارونی آبکش شده رو هم روی این مجموعه اضافه می کنیم و می زاریم دم بکشه …»
کاش یه عکس داشتم ازش
روشی هست که بشه ته دیگ سیب زمینی رو جدا درست کرد؟
بدون برنج یا ماکارونی؟
اول : تبریک میگم تاسیس این وبلاگ نوپا و نوشکفته رو! امیدوارم که کم کم تعداد کثیری از دوست ها و آشنایان مذکر به جمع شما آشپزین و رستوران شناسان عزیز بپیوندن تا دیگه وظیفه ی محوله ی آشپزی از رو دوش خانوما برداشته بشه و آقایون عزیز مشغول به این کار بشن.
دوم : خیلی خیلی خوش حالم که از نزدیک با قلم شما دوستان مافیایی علی گنجه ایی آشنا میشم 🙂 امیدوارم خواستید من رو بکشید با گیوتین سرم رو نزنید. اتاق تمساح ها گزینه ی مناسب تریه.
سوم : میگم من واسه اولین باررررر !! بعضی ازین دستور غذایی های شما رو سعی کردم حفظ کنم! ببینم با حفظ کردن می تونم بعداها درست کنم یا نه باید حتما یه جایی مکتوب بشه؟ دو هفته دیگه احتمالا به مدت دو ماه وظیفه ی آشپزی میفته رو گردنم و واسه اینکه خودم و داداشه از گرسنگی نمیریم باید یه چیزایی یاد بگیرم. البته تنها دستور آشپزی که خوب حفظ کردم چون کمیش رو بلد بودم املت بود. که مال من یه کمی فرق می کرد. می ذاشتم گوجه ها که خوب تو کره سرخ شدن و لهیده شدن تخم مرغ رو بهش اضافه می کردم بعدش کمی نمک و میاوردم میذاشتم رو میز تا بخوریمش! حالا این چیزایی که شما گفتید رو سعی کردم به خاطر بسپرم ( مثلا الان دیگه یادم نمیاد! ) تا بعدا استفاده کنم. فکر کنم این وبلاگ تون رو من تو این دو ماه اخیر قورت بدم. ( آقای کاراگاه سعی می کنم کامنت هم بذارم. در ضمن تو خونه یه لپ تاپ هم هست می خواید هم زمان با دو تا کامپیوتر بیام بالا که آمار وبلاگ تون بالا بره؟! 🙂 )
خلاصه که خوش حال شدیم از آشنایی با شما دوستان عزیز. (حامد رامین علیرضا شهنام – رئیس بزرگ علی آقا رو هم که از قبل می شناختیم دیگه – ) ببینم فقط یه سوال؟! دیگه کسی تو اون اداره ی شما کار نمی کنه بیاریدش تو خط وبلاگ و کامنت بازی و اینا؟! :)))))) فکر کنم کم کم که میام بانک پارسیان ( آخه یه حساب دارم ) میام ببینم همه نشستن مثلا یا دارن واسه همدیگه کامنت میذارن یا دستور آشپزی میدن یا چمی دونم حتی ممکن هم هست که راجع به وبلاگ پرنسس!!! :O غیبت کنن؟؟!!!!
بله بله! خیلی خوبه. موفق باشید دوستان عزیز! گفتید کارمند بودید؟؟ :)) 😉 D:
علیرضا :
سلام ، از تبریکتون متشکرم
والا ما بی کار نیستیم. فقط از زمان بصورت بهتری استفاده می کنیم.
و از طرفی هم دوستان خوبی داریم که توی این کار دارند بهمون کمک می کنند.
البته اگه خودم درست کنم حتما خوشمزه میشه اما اگه خانم آقای بیپ درست کنه شک دارم