می گن «یاد یاران یار را میمون بود …» نشون به اون نشون که اشارتی از زهرا اچ بی برای سایتمون کلی Hit آورد. امروز فرصت مناسبی که من به بهانه قدردانی از ایشون به دو دلیل به خانوم زهرا تبریک بگم. دلیل اول اومدن روز زنه که من این روز رو از طرف خودم و بقیه دوستام به تمام خانوما به خصوص خانومای ایرانی تو همه دنیا تبریک می گم و دلیل دوم اینه که تو همون پست خانوم زهرا اچ بی یه سایتی رو معرفی کردن به نام “آشپزی برای مهندسا” که این البته به زعم من کشف بزرگیه و خودش یه تبریک لازم داره.
سایت آشپزی برای مهندسا از بهار ۱۳۸۲ راه افتاده و تا حالا ۲۰۷ تا پست توش آپلود شده. که از اینا ۱۰۵ تاش دستور طبخه و بقیه ش در مورد مطالب جانبی دیگه مثل توصیف رستورانایی که رفته، نقد کتابای آشپزی و … است. بیشترین فعالیت سایت تو سال ۲۰۰۴ بوده با ۸۳ تا مقاله، بعدش سال ۲۰۰۵ با ۴۷ تا، سال ۲۰۰۶ با ۴۳ تا، سال ۲۰۰۷ با ۲۷ تا و در نهایت سال ۲۰۰۸ با ۷ تا مقاله. مدیر سایت آقای مایکل چو (و نویسنده بیشتر مقالات) یه مهندس برق و علوم کامپیوتره که از دانشگاه برکلی کالیفرنیا فارغ التحصیل شده و علاقه زیادی به آشپزی، خورد و خوراک و عکاسی داره. آقای چو خیلی ساده و روون می نویسه. متناش کامله و شامل همه جزئیات می شه. یعنی هر جا لازم به توضیح باشه، تو نوشتن خساست به خرج نمی ده. دستوراتشم پر عکسه. تمام عکسها کیفیت خوبی دارن (از لحاظ نورپردازی و زاویه عکس). سایت “آشپزی برای مهندسا” اونجا سر جاشه و می تونید برید ببیندش، زهرا اچ بی هم مفصّل راجع بهش نوشته بود، واسه همینم من دیگه بیشتر از این توضیح نمی دهم. اگه خدا بخواد چند تا از دستوراشو درست می کنم، ببینم چی از آب درمی آد (راستشو بخواید از این Dirty Rice و Matzo Ball Soup خوشم اومده). مطلبی که در ادامه اومده برگردان فارسی یکی از مقالات سایت آشپزی برای مهندساست که عنوانش هست: در CIA چه می گذرد؟
اغلب از انستیتو آشپزی آمریکا۱ به عنوان بهترین کالج آشپزی در ایالات متحده و یکی از بهترینها در جهان در زمینه آموزش رستوران داری و امور مرتبط با آن یاد می شود. محوطه اصلی این انستیتو در شهر هاید پارک ایالت نیویورک واقع شده است. اگرچه موسسه تورها و حتی برخی کلاسهای مخصوص برای پذیرایی و آشنا ساختن بازدید کنندگان و توریستها تدارک دیده اما در طول نیم قرن تاریخ این موسسه خصوصی، تهیه گزارش از داخل موسسه سابقه نداشته است. اما در این هفته [این مقاله در ۹ فوریه ۲۰۰۷ نوشته شده است] سایت اپیکور [اینم یه سایت غذایی، این کشف رو دیگه بایس به نام خودم بزنید!] قسمت اول از یه گزارش ۱۲ هفته ای رو منتشر کرد. در این گزارش زندگی چهار دانشجو در کالج شامل رفتن به کلاسها، کارهای عملی و خلاصه تلاششون برای دستیابی به عنوان شِف نشان داده شده است.
همکاری انستیتو آشپزی آمریکا یا CIA (آژانس اطلاعات مرکزی۲ آمریکا تقریباً یک سال بعد از تشکیل انستیتو آشپزی آمریکا، شکل گرفت، بنابراین فرم مختصر CIA در واقع متعلق به انستیتو آشپزی است) با Codenet بلافاصله بعد از مطرح کردن ایده از سوی سردبیر مجله دییجیتالی اپیکور، خانم تانیا ونمان استیل آغاز شد. ایده ای که به اختصار عبارت بود از تهیه یک گزارش ویدیوئی از فعالیتهای انجام شده در داخل CIA و دانشجویانی که باید دوره های سخت آموزشی را به پایان برسانند. در این روزگار که حجم وسیعی از مطالب منتشر شده روی اینترنت، واقعیت تحریف شده است، میل به دیدن موضوعاتی با درجه توجه کمتر برای ارضای حس کنجکاوی، بسیار طبیعی است.
ویدیوی “آنچه در CIA می گذرد” سعی دارد به همین نیاز پاسخ دهد. قسمت اول این ویدیو شامل یک مقدمه و چهار ویدیو از چهار دانشجوی واقعی CIA (ارین و کلاری در حال تحصیل در رشته نانوایی و پاستاپزی هستند و جِرِد و مارکوس در زمینه هنر آشپزی تعلیم می بینند) است که در قالب بلاگ یا ویدیو بلاگ ارسال شده اند.
من از تاینا پرسیدم که آیا هدف از این ویدیوها تنها سرگرمی است و یا مطالب آموزنده ای نیز به همراه خواهد داشت.
تانیا: در ویدیوی “آنچه در CIA می گذرد” سعی خواهد شد که به دو مطلب به طور همزمان پرداخته شود: در درجه اول، هدف آنستکه تصویری از شرایط و کیفیت تحصیل دانشجویان موسسه و نحوه گذراندن دروس به بینندگان القاء گردد و در عین حال بر دانش آشپزی میلیونها بیننده نیز کمی افزوده شود.
ممکن است این سوال پیش آید که آیا دانشجویان و اساتید داخل فیلم در حال نقش بازی کردن هستند؟ در واقع معلمها و دانشجویان نشان داده شده در فیلم همه واقعی هستند. اما آیا فیلمبرداری باعث بروز اخلال در کلاس نمی شود. من از تانیا سوال کردم: “این کار چگونه انجام می شود؟”< /p>
تانیا: این یک کار مستمر است و ما هر روز به صورت مداوم فیلم می گیریم (هر کس دوربین خودش را دارد). ما هر هفته فیلمهای گرفته شده در همان هفته را گلچین می کنیم. تا کنون بیشتر دانشجویان و اساتید مشکلی با دوربینها نداشته اند. با این وجود ما یک چارچوب ابداع کرده ایم که هر کسی که نمی خواهد تصویرش در فیلم باشد می تواند با گذاشتن یک قلم از یک رنگ خاص در جیب اونیفورم آشپزی خود این مطلب را منعکس نماید. ما همچنین با نصب علایمی در نقاطی که مشغول فیلمبرداری هستیم، مردم را آگاه می سازیم.
در هر حال آنها می توانند مطمئن باشند که این ویدیوها حداقل یک بیننده دارد و من منتظر قسمت بعدی هستم.
۱– Culinary Institute of America یا به اختصار CIA
۲– Central Intelligence Agency
منبع: سایت cookingforengineers – نویسنده: مایکل چو (Michael Chu)
سلام سورملینا جان
مرسی:)
انتخاب خوبی از اون سایت کردید. تعجب میکنم چطور این مقاله مهیج رو ندیده بودم.
بازم ممنون
سورملینا : سلام عزیزم. راستش زحمت این کار با « آقای رامین » بود.