یکی از لذیذترین خوراکی ها که من می شناسم، شکلاته. حتی تصور خوردن یه شکلات خوشمزه خستگی رو از تنم بیرون میکنه. یه چند وقتی بود می خواستم در مورد اینجا بنویسم اما فرصتشو پیدا نمی کردم. اینجا یه فروشگاه کوچیک توی خیابون نیلوفره که انواع شکلات رو توش میتونید پیدا کنید. برای اینکه بدونید توی این فروشگاه چی میگذره براتون چند تا عکس گرفتم.

وقتی میری تو، یه آقای مسنی که معلوم بود صاحب این فروشگاه با یه شکلاتی ازت پذیرایی میکنه. دهنت که شیرین شد. تازه وارد مغازه میشی. بعد بهت زده در و دیوارو نگاه میکنی. هر جای این فروشگاه رو که نگاه می کردی تا سقف پر از شکلات بود. برای من مثل یه موزه بود دلم نمی اومد از اونجا بیام بیرون. این فروشگاه رو دو تا آقای جوون به همراه همون آقای مسن که گفتم اداره میکنند. دم در به این آقا مسنه گفتم خیلی شغل شیرینی دارید. آدم وقتی اینجاست پیر نمیشه.

گفت: آره، بخاطر اینه که مشتریای خوبی داریم. بعدش که دقت کردم دیدیم راست می گه. هر کسی که می اومد اونجا با روی باز و خندون بود، از بچه اش بگیر تا بزگش. آخه کسی رو دیدی عصبانی باشه بره شکلات بخره؟؟؟ یا آدمی رو دیدی وقتی خسته باشه بره شکلات بخره؟؟؟  (البته بماند ما یه رفیقی داشتیم وقتی خسته بود می رفت کقش می خرید!!!). بالاخره ما یه مقداری خرید کردیم. قیمتش مناسب بود و خوبیش اینکه شکلات اصل میخری و تاریخ مصرفش اینا همه درسته. دم در یه کارت مغازشونو گرفتم. روی کارت مغازه جمله قشنگی نوشته بود “شکلات حکایت عشق و شادی” خیلی خوشم اومد. به نظر من شکلات به عنوان یه هدیه هم خیلی چیز مناسبیه. البته این فروشگاه به غیر از شکلات، بستنی و لیوان دسته دار بزرگ (MUG) هم داره.

و توصیه آخر حتماً شکلات تلخ بخرید و بخورید. من خودم هر شب یه تیکه حداقل میخورم. شکلات تلخ به دلیل وجود فلونائید که خاصیت آنتی اکسیدان (مثل ضد زنگ میمونه) داره برای قلب و رگ ها خیلی مفیده و توصیه شده که هر شب یه تیکه کوچیک خورده بشه. البته در اصل فلونائید توی کاکائو هستش ولی توی شکلاتهای شیری درصدش پائین تره و از طرفی هم برای شیرین کردن بهش شکراضافه می کنند، تا تلخی رو بگیره. در کل شکلات تلخ بیشتر بخورید.

شکلات

آدرس:

خیابان آپادانا – انتهای نیلوفر- نبش کوچه سیزدهم.  تلفن: ۸۸۷۶۸۵۷۱

البته آدرس رسمیش اینجوری میشه (برای کسایی که میخوان از روی نقشه پیدا کنن): خیابان خرمشهر – خیابان عشقیار – نبش کوچه سیزدهم

اگه هوس کردید یه بال کباب عالی بخورید، بهتون اینجا رو پیشنهاد میکنم. “کباب سرای حاج حسین”. واقعاً نمیدونم چه جوری براتون توصیفش کنم ولی عکس شو براتون میگذارم خودتون قضاوت کنید.

اینجا کباب کوبیده، جگر، دل، قلوه، ماهی کباب، کباب چنجه، جوجه کباب با استخوان و بدون استخوان داره.

من جگر و بال کباب و کوبیدشو بهتون پیشنهاد میدم. برای نشستن ۳ تا میز چهار نفره داره، که اگه جا نبود با یه کم صبر مشکلتون حل میشه. یا می تونید زنگ بزنید تا براتون بفرسته.

قیمت جوجه کباب با استخوان مخصوص ۵۰۰۰ تومنه، جگر سیخی ۴۰۰ تومان، بال مرغ ۲۰۰۰ تومان، کوبیده پرسی ۲۵۰۰ تومان، کباب چنجه گوسفندی ۳۵۰۰ تومان.

تا یادم نرفته بگم که اینجا زیتون خوبی هم داره حتماً کنار غذاتون سفارش بدید. از نظر نوشیدنی هم همه چی داره.

آدرس:

خیابان دکتر بهشتی، نبش مفتح، پلاک ۴۸۲ ( از بهشتی که برید به سمت مفتح، سمت راستتونه) – تلفن: ۸۸۷۴۰۰۹۳

یک سال پیش بود که اولین پست رو، روی میز غذا گذاشتیم. اون روز میز ما یه میز دو نفره بود میز کوچیکی بود ولی برای ما شروع تازه ای بود. دور اون میز ما شروع کردیم به یاد گرفتن، تجربه کردن، مزه کردن، پختن و پخته تر شدن. توی این راه هم دوست های زیادی پیدا کردیم. و یکی یکی به میز ما اضافه شدن. بعضی هاشون رو میشناختیم، بعضی دیگرو نه. یواش یواش میز ما بزرگ شد. نمودار تعداد بازدید کننده ها شده بود مثل یه رشته کوه که پر از فراز و نشیب بود. هر دفعه که به قله می رسیدیم توی پوست خودمون نمی گنجیدیم و هر دفعه که پائین می اومدیم یه پست دیگه بود که به ما امید بالا رفتن و هدیه کنه. بعد با هم عهد کردیم که وقتی دور میزغذا نشستیم حرفهای خوشمزه بزنیم، دروغ نگیم، حرف تکراری نزنیم و احترام هم دیگرو نگه داریم.  و بر اساس همین اصول حرکت کردیم. و در نهایت تلاش این گروه شد ۳۵۶ پست، ۳۴۸۲ نظر، ۲۶۷ مشترک، ۵۴۸۸۵۷ بازدید. تقریباً روزی یه پست.

در این میان سورملینا نویسنده معروف ما با پست “ذرت مکزیکی” رکورد پربیننده ترین پست رو به خودش اختصاص داد. این پست ۱۰۱۶۱ بازدید کننده داشت. سورملینا به این هم رضایت نداد و به تلاش خودش روز به روز اضافه کرد تا رکورد پرکارترین نویسنده ما رو هم بگیره. بله سورملینه ۱۰۹ پست را تهیه کرد. سورملینا بیشتر به موضوعات آشپزی علاقه داشت و با دست پخت خوبش همه رو شگفت زده می کرد. البته از حق هم نگذریم در کنارش سعیده زحمت زیادی برای سایت کشید. سعیده، هم زمان در دو موضوع آشپزی و نقد رستوران ها وارد شد. و میشه گفت مکمل خوبی برای همه ما ها بود. رامین هم که به نظر من بهترین ادیتور دنیاست همه کاری می کرد، ترجمه مقالات علمی، آشپزی و قدم رو فراتر گذاشته و هر پنج شنبه “لینک های برگزیده” رو تهیه میکرد که طرفدارای خاص خودشرو داشت. ولی از همه این ها که بگذریم علی گنجه ای کارهای فنی سایت رو انجام میداد. و با تحلیل های آماریش، آنالیست تیم ما بود. کسای دیگه ای هم به ما کمک می کردند که نمیشه اسم همشونو آورد. که جا داره از تک تکشون تشکر کنم.

از طرفی ما برای میزغذا هدف های جدیدی داریم که امیدواریم توی امسال بهشون دست پیدا کنیم. از این هدف ها میشه به درست کردن یه سایت اختصاصی با قابلیت های جدید، جذب نویسنده های بیشتر، تبدیل شدن به یه مجله الکترونیکی، بازدید گروهی از رستوران ها و جمع شدن دور هم و …

تمام این کارها فقط با حمایت خوب خواننده هامون ممکن بود که مشوق همیشگی ما هستند. ازشون صمیمانه تشکر میکنیم.

]]> http://www.mizeghaza.com/1388/01/27/%d9%85%db%8c%d8%b2%d8%ba%d8%b0%d8%a7-%db%8c%da%a9-%d8%b3%d8%a7%d9%84%d9%87-%d8%b4%d8%af/feed/ 28 http://www.mizeghaza.com/1387/12/27/tokhmorgh_rangi/ http://www.mizeghaza.com/1387/12/27/tokhmorgh_rangi/#comments Tue, 17 Mar 2009 06:35:00 +0000 http://mizeghaza.wordpress.com/2009/03/17/tokhmorgh_rangi/

ما ایرانی ها رسم های مختلفی برای عید داریم. یکی از اونها رنگ کردن تخم مرغه، هر کسی هم یه جور رنگ میکنه. یکی با آبرنگ، یکی با مداد رنگی بعضی ها هم دیگه کارو از رنگ کردن میگذرونند و دیگه عروسکی سازی میکنند. ولی بعضی ها هم از پوست پیاز واسه رنگ کردن تخم مرغ استفاده میکنند که براتون توضیح میدم.

اول از همه احتیاج به مقداری پوست پیاز قرمز داریم. اینجاست که می فهمید این خانم هایی که مهریشون ۱۰ کیلو پوست پیازه،  یعنی چقدر پیاز !!!!!!!

خوب حالا این پوست ها رو توی آب سرد بریزید.

حالا پوست پیازها رو دور تخم مرغ ها بپیچید و با یه نخ اون ها رو ببندید. (تخم مرغ ها نپخنه هستند)

خوب تخم مرغ شما آماده رنگ شدنه، فقط نیاز داره وسط برنج آبکش شده قرارش بدید. معمولاً شب چهارشنبه سوری این تخم مرغ ها رو میذارند لای برنج آبکش شده. وقتی برنج دم کشید. تخم مرغ های شما رنگ شدن.

برای این کار هم اول حدود ۵ سانتی متری برنج رو داخل قابلمتون بریزید بعد تخم مرغاتونو بجینید و دوباره برنج رو ورش بریزید. طوری که برنج کاملاً روی تخم مرغ ها رو گرفته باشه. زیاد هم نزدیک دیواره قابلمه نچینید که تخم مرغ ها می شکنند.

نتیجه این کار میشه یه چیزی شبیه به این.

اما داستان به همین جا ختم نمیشه. وقت سرو، این تخم مرغ ها به همون صورت بسته شده داخل یه ظرف میارید. و هر کسی یک دونه از اینها رو بر میداره و قبل از باز کردن نیت میکنه. هر آرزویی که داره، مثلاً یکی سفر مکه میخواد، یکی پول میخواد،  یکی زن میخواد و … ولی هیچکی به کسی آرزوشو نمیگه. بعد از باز کردن این تخم مرغ ها می بینید که  اشکال مختلفی روشون افتاده. و بزرگای مجلس شروع میکنند به تفسیر و بررسی این شکل ها که خودش خیلی فرح بخشه. و هی بقیه میخوان تخم مرغ هم دیگرو ببیند که توش چی افتاده. من فکر کنم این اجداد ما این کارارو می کردند که اون شب دور هم سرگرمی داشته باشند و دور هم خوش بگذرونند. فردا صبحش هم اون تخم مرغ رو میخوردند به نیت سلامتی.

لینک های مرتبط:

http://www.aftab.ir/lifestyle/view.php?id=79694

http://www.cafedexign.com/showthread.php?p=6206

ما ایرانی های برای لقمه ارزش خاصی قائل هستیم. و در باره اون نقل های زیادی شنیدیم.

مثلاً عده ای بر این باورند که لقمه باید حلال باشه. یا عده دیگر در مورد اندازه لقمه صحبت میکنند. مثلاً لقمه چوپانی (به لقمه های بزرگ می گفتند) یا لقمه پادشاهی (به لقمه های کوچیک می گفتند). بعضی ها هم حاضرند برای یه لقمه دست به هر کاری بزنند. و عده دیگه هم مثل ما معتقدند که لقمه باید خوشمزه باشه. ولی از همه اینا بگذریم رضا لقمه یه چیز دیگه است.

رضا لقمه یه مغازه کوچیک توی خیابون سی تیره. و تنها غذایی که میفروشه کباب لقمه ای که خدائیش حرف نداره. کباب ها بصورت  لقمه های با طول ۸ تا ۱۰ سانتی متر هستند. قیمت هر کدومشون هم فکر کنم شده ۴۰۰ تومن. که در زیر عکس اون رو میبینید.

برای اینکه بهتر بفهمید توی هر لقمه چیه من یکی شونو باز کردم. که تو عکس زیر می بینید.

جعفری، پیاز و کباب لقمه توی نون لواش.

چند تا پیشنهاد دارم براتتون،

اول اینکه برای خانم ها حداکثر ۴ تا سفارش بدید و برای آقایون ۶ تا، البته این اندازه معموله و بستگی به طرف شما داره. مثلاً خود من، فکر کنم راحت ۱۵ تاش بخورم. الان که دارم این مطلب رو مینویسم فکر کنم شد ۲۰ تا. وای خدا داره گشنم میشه.

دوم اینکه از دوغ خیلی خوبی که داره غافل نشید.

سوم اینکه ترشی هم میتونید سفارش بدید.

وقتی وارد مغازه شدید، یه راست برید جلوی پیش خون و فقط یه شماره بگیرید. توی این مرحله نه پولی میدید و نه تعداد سفارشتونو می گید. وقتی نوبت شما شد سفارش تونو میگید.

اینجا شعبه دیگه هم داره که توی خیابون ولی عصر بالاتر از عباس آباد (بهشتی) سمت چپه ولی شعبه مرکزیش یه چیز دیگه ست.

یه چیزی که ذهن منو مشغول کرده تاریخ تاسیس اینجاست. ۱۳۳۰ که برای من یه کم مشکوکه چون اون آقا رضایی که من دیدم انقدر ها هم سن و سال دار به نظر نمی رسید. اگه کسی چیزی میدونه برامون بنویسه.

آدرس:

شعبه مرکزی : خیابان جمهوری – خیابان میرزا کوچک خان (سی تیر به سمت شمال)- روبروی مدرسه فیروز بهرام- پلاک ۲۵    تلفن: ۶۶۷۰۲۹۲۵

همه شماها اسم معجون رو شنیدید. اکثراً فکر میکنید که معجون یه ظرف بزرگ از بستنی، موز،  پسته، خامه، قهوه، کاکائو و چند تا چیز مقوی دیگه است. شاید هم، همینطور باشه. ولی نوع ترکیب کردن اینها و مقدار و روش درست کردنش خیلی متفاوته که در نهایت فرق بین معجون های مختلف میشه.

اگه از من بپرسند که معجون خوب چیه؟ میگم معجونی که خوشمزه باشه و هر چقدر که دلت خواست بتونی بخوری و از روی شکم درد دیگه نخوری. من جاهای مختلفی معجون خوردم ولی هیچ کدوم و نمیشه ۲ تا خورد چون یا خیلی شیرینه، یا خیلی آتاشغال قاطی داره، یا خیلی الکی بزرگه.

از طرف چند سالیه که دیگه اسم معجون رو کسی روی تابلو مغازش نمی نویسه، حالا کلمه معجون به کلمه ویتامینه تبدیل شده. مثل خیلی از کلمه های دیگه که یه چیزی مینویسند و یه چیز دیگه می خونند.

این مغازه هم مستثنی نبوده، و به ناچار اسم خودشو از “معجون علی بابا” به “ویتامینه علی بابا” تبدیل کرده و یه چند تغییر کوچیک هم توی معجونش داده ولی هنوز جزو بهترین هاست. البته نمیدونم این تغییر نام چه داستانی داره ولی فکر کنم یه قانونه.

از وقتی من یادمه این معجون علی بابا بوده ولی بعد از اون از سر خیابون ابوسعید تا میدون شاهپور حدود ده، دوازده معجونی مختلف باز شده. به اسم های مختلف ولی با شکل و شمایل همین معجونی. خیلی ها هم اینا رو با این معجونی اشتباه می گیرند. دیگه کار به جایی کشیده که توی مغازه و بیرون مغازه نوشته که”علی بابا شعبه دیگری ندارد”. یه چیز جالب براتون بگم. یکی از اینا قبلاً کله پاچه فروشی داشت و حالا تغییر شغل داده ولی فکر کنم هنوز فرق کله پاجه و معجون رو نمیدونه، چون معجونش گرمه و هر چیزی توش می ریزه.

ولی چی باعث میشه این معجونی بشه معجون علی بابا و از هرجا بیاند و بخاطرش صف وایستند؟

اجازه بدید در مورد تاریخچه اینجا یه کم براتون بگم. اینجا سال ۱۳۶۳ توسط آقایی بنام رئوف تاسیس شد. و بعد از اون از سال ۷۸ آقایی بنام  امینی مدیریت رو بر عهده داشت. که به همراه پسراش اینجا رو میگردوند. حالا چند سالیه که پدرشون، آقای حسن امینی فوت کردند (خدا بیامرزتش، روحش شاد) و پسراش راه پدر رو دارند ادامه میدند.

عکس مرحوم حسن امینی:

ولی بغیر از خوشمزه بودن معجون که خیلی مهمه یه چیزه دیگه هم است و اون نوع سرویس دهی و روش درست کردن معجونه. اینجا برای پر کردن لیوان ها از یک سری حرکات نمایشی استفاده میکنه که در زیر عکس یکی از این حرکات رو می بینید. که داره از فاصله دور محتوای یه معجون درست شده رو به یه پارچ انتقال میده . همین کارو برای برای پر کردن لیوانای کوچیک هم میکنه. بعضی وقت ها هم بعد از پر کردن یه لیوان اونو سر ته میکنه و نگه میداره تا نشون بده که معجون توی لیوان نمی ریزه!!! و یا بعضی وقت ها لیوان پر شده رو با دست راست بصورت چرخشی پرت میکنه  به سمت سقف و با یه دست دیگش لیوان رو میگیره.

عکس یکی از پسرهای آقای امینی:

برای جدا کردن سفیده تخم مرغ از زرده هم روش جالبی داشت. اول یه تخم مرغ رو توی یه چای صاف کن می شکست بعد تخم مرغ شکسته شده رو به سمت سقف پرتاب میکرد و دوباره با همون چای صاف کنه میگرفت اش. و این کارو چند بار ادامه میداد تا زرده تخم مرغ از سفیده جدا بشه.

البته این کارارو بیشتر شبهای پنچ شنبه یا جمعه که خیلی شلوغه انجام میدن.

مواد تشکلیل دهنده ویتامینه علی بابا:

1. شیر
2. بستنی زعفرانی
3. بستنی وانیلی
4. شیره خرما
5. قهوه
6. کاکائو
7. دارچین
8. اسانس موز
9. انجیر
10. پودر نارگیل
11. مغز گردو آسیاب شده
12. کنجد
13. مغز پسته آسیاب شده
14. گلاب
15. زرده تخم مرغ
16. خامه
17. کمپوت آناناس

و در نهایت لیوان معجون آماده:

هر لیوان معجون میشه ۱۲۰۰ تومان، شیر پسته و شیر نارگیل هم ۱۰۰۰ تومنه. فراموش نکنید که اینجا فقط همین سه چیز رو عرضه میکنه و به دنبال آبمیوه دیگه ای نباشید. اگه دوست داشته باشید میتونید توی ظرف یکبار مصرف معجون بگیرید و ببرید. اینجا ظرف مناسب داره.

برای پیدا کردن جای پارک، کار سختی در پیش دارید. ولی یه کم پائین یا بالاتر میتونید یه جای پارک گیر بیارید.

آدرس:

تهران-خیابان وحدت اسلامی (شاهپور سابق)- ایستگاه فرهنگ، پلاک ۹۵۸

 

یکی از جاهایی که به تازگی رفتم و تعریفشو از خیلی ها شنیده بودم، “ریحون” بود. اینجا، جاییه که اسمشو از جوونهای قدیم و امروزی خیلی می شنوید. فکر کنم برای قدیمی ها خاطره های زیاد داشته باشه. اینجا به عنوان یه رستوران بیادموندنی ارزش رفتنو داره.

برای اینکه با حال و هوای این رستوران یا کباب سرا بیشتر آشنا بشید یه کم در مورد ظاهرش براتون میگم. البته اینطوری که من متوجه شدم اینجا بازسازی شده و این ظواهری که میگم مال بعد از بازسازیه.

دم در یه آقایی وایستاده با لباس فرم که به شما خوش آمد میگه. رستوران یه طبقه پائین تر از هم کفه. میشه گفت زیر زمینه. بعد از طی کردن پله ها اولین چیزی که سمت چپتون می بینید یه نونوایه که داره نون تازه درست میکنند و روبروتون هم یه سالن بزرگ با طاق های هلالی شکل و نور پردازی زیبا که شما تصور نمیکنید که توی زیر زمین هستید.

همون طور که توی عکس بالا می بینید صندلی و میز های چوبی با عرض کم داره که به نظر من یه حسنه. چون وقتی با همراهاتون صحبت میکنید احتیاج نیست با صدای بلند حرف بزنید. و این باعث کم شدن صدای کل سالن میشه. و از طرف دیگه این نزدیکی باعث صمیمیت بیشتری میشه و غذا لذت بخش تر میشه. و در نهایت مکمل تمام این چیزا موسیقی ملایمیه که در حال پخشه.

به محض اینکه شما میزتونو انتخاب کردید و نشستید. یه بشقاب بزرگ ریحون تازه به همراه پنیر و چند تا نون داغ براتون میارن که به نظر من نمادی از اسم خود رستورانه یعنی “ریحون”.

همین طور که دارید از خوردن نون داغ و پنیر و ریحون لذت می برید، منو غذا رو هم براتون میارند. توی منو کباب کوبیده، جوجه کباب، چنجه، شیشلیک، فیله گوسفندی، فیله گوساله و … رو می بینید.

میشه گفت من از همشون خوردم و میتونم به جرات بهتون بگم همشون خوب بودند. تنها نکته ای که باید بهشون توجه کنید قیمتاشه. قیمت کباب کوبید ۳۵۰۰ تومانه و جوجه ۴۵۰۰ بقه هم از ۶۵۰۰ تا ۹۵۰۰ تومانه. تا یادم نرفته بگم، از دوغش غافل نشید. دوغ محلی خیلی خوبی داره که بصورت پارچی سرو میشه ولی پارچاش زیاد بزرگ نیست. وقتی یه کم از دوغش میخورید طعم بیاد موندنی در ذهنتون جا میگیره.

اینجا از معدود رستوران هاییه که شما اجازه دارید از آشپزخونش و مراحل تهیه کباب تون دیدن فرمائید.

عکس زیر از سردر وردی آشپزخونه گرفته شده. از طرف دیگه جلوی آشپزخونه هم پنچره های شیشه ای باریک و بلندی داره که شما از جائی که نشستید هم میتونید یه چیزایی ببینید.

طبق معمول جا برای پارک ماشین همون خیابونه.اما اگه هوس کردید همین سرویس رو توی خونه یا محل کارتون داشته باشید، با خوشحالی بهتون بگم که غذا رو براتون توی یه بسته بندی مناسب میفرسته. برای پرداخت هم صورت حسابو براتون سرمیز میارند.

آدرس :

بلوار آفریقا – خیابان نادر ( کاج آبادی) شماره ۷۵ – تلفن ۲۲۰۳۷۹۶۳ -۲۲۰۵۰۸۷۷

 

یه مغازه کوچیک توی یه کوچه، که اصلاً فکرشم نمیکنید که بخاطر یک ساندویج نیم ساعت تا ۴۵ دقیقه تو صف باشید. البته این زمان بستگی به غذایی داره که شما سفارش میدید.

این فست فود که توی تهران ویلاست به نظر من جزو بهترین های تهرانه، گرچه از قدمتش خبری ندارم ولی زیاد جدید هم به نظر نمی رسه. فقط یادتون باشه اگه خیلی عجله دارید اینجا نرید!

توصیه من به شما اینه که توی اینجا چیز برگر یا همبرگر سفارش بدید. مخصوصاً چیز برگر که عکس شو پائین می بینید.

اجازه بدید یه کم در مورد این عکس براتون توضیح بدم. سمت راست یه چیز برگره که از وسط نصف شده و شما فقط نصف شو می بینید که نصفه دوم زیر اون سیب زمینی های بزرگ دفن شده. سمت چپ هم سالاد فصله که چند تا سیب زمینی هم افتاده روش. اینجا غذاشو با سس زیاد سرو میکنه و به شما سس هم نمیده. البته وقت سفارش دادن حواستون باشه که این سالاد و سیب زمینی، رو خود چیز برگر هستش. ولی رو همبرگر نیست. شاید رو خوراک هاش هم باشه.

وقتی توی صف ایستادید تا سفارش تونو بدید، خوب میتونید مراحل پخت غذا رو هم ببینید. نونی که برای چیز برگر استفاده میشه روش پنیر پیتزا میریزن بعد هم سرخش میکنند.

قیمتش و منو رو هم در زیر براتون گذاشتم.

چیز برگر ۴۰۰۰ تومان همبرگر ۱۵۰۰ تومان شاتو بریان ۶۰۰۰ تومان استیک فلفل ۵۵۰۰ استیک گوشت و پنیر ۵۵۰۰ فیله استیک ۵۵۰۰ خوراک سوسیس ۳۰۰۰ تومان املت گوشت با قارچ ۳۰۰۰ هات داگ ۱۵۰۰ ساندویچ شنیسل مرغ ۱۵۰۰ گریل چیز ۴۵۰۰ پیتزا مخصوص ؟؟؟ پیتزا مخلوط ؟؟؟ استیک ساندویچ ۴۰۰۰ شنیسل گوشت ۴۵۰۰ شنیسل مرغ ۴۰۰۰ گریل چیزر ۴۵۰۰ جوجه کباب ۴۵۰۰ خوراک کالباس ۳۰۰۰ ساندویچ کالباس ۱۵۰۰ ساندویچ فیله مرغ با قارچ ۲۵۰۰

جالبی اش اینجاست که بخاطر این ساندوچی توی کوچه یه نگهبان محله است که با خوش رویی تمام به شما کمک می کنه که یه جای پارک گیر بیارید و اصلاً نگران پارک کردن ماشین نباشید.

مغازه کوچیکیه و جا برای چند تا صندلی بیشتر نیست. من خودم همیشه ترجیح میدم که بیرون توی ماشین غذا رو بخورم. چون صف توی مغازه هم میاد و من خوشم نمیاد یکی بالا سرم وایسته و من غذا بخورم. شما رو نمیدونم!

یادتون باشه که اول فیش بگیرید.

آدرس :

تهران ویلا، پارک تهران ویلا، خیابان ۱۲ مرکزی – تلفن ۸۸۲۵۲۰۱۷

یه بستنی فروشی عالی پیدا کردم که رو تابلوش نوشته “بستنی ایتالیایی“ “San Marco Italian Ice cream”

خیلی ها مثل خود من فکر میکنند که این بستنی فروشی یکی از شعبه های هاگن داز یا بسکین رابینزه، ولی واقعیت چیزه دیگه ایه. اینجا یه بستنی فروشیه که یک خانواده ای که توی آلمان بستنی فروشی داشتن مدیریتش میکنند و هیچ وابستگی به هیج کدوم از اینا نداره و با ذوق و هنر این گروه ایجاد شده.

من یه شب که با دوستام بیرون رفته بودم خیلی تصادفی با اینجا آشنا شدم.  وقتی رفتیم داخل مغازه از تنوع بستنی ها و طعم هایی که تا حالا حتی به گوشمم نخورده بود ذوق زده شده بودم. اول سعی کردم ببینم چه طعم های جدیدی داره که من نخوردم. بالاخره با دوستام شروع کردیم به سفارش دادن. سیستم اینجا هم بر اساس اسکوپ (هر گلوله بستنی رو اسکوپ میگن) بنا شده. و هر اسکوپشم ۸۰۰ تومانه. وقتی بستنی رو مزه مزه کردم دیدم هر کدومشون مزه واقعی اون طعم رو داره با سرم به دوستم احمد آقا اشاره کردم که بستنیش خوبه. احمد هم خنده ای کرد و رو کرد به یکی از فروشنده ها، که یه پسر جوون بود گفت: “خدا بهتون خیلی رحم کرد که این رفیق ما از بستنی های شما خوشش اومد”. پسر جوون گفت: “چطور؟” که احمد قضیه سایت میز غذا رو براش گفت. برخلاف همه جا که اسم سایت میاد خیلی جبهه میگرند و میترسند اینا اینجوری نبودند. در همین حین پسره جوون گفت بگذارید حسن آقا رو که این بستنی ها رو درست میکنه رو با شما آشنا کنم. ما هم استقبال کردیم. بعد از احوال پرسی شروع کردیم به سوال پرسیدن و نمی دونم که چی شد یواش یواش مثل یه مصاحبه شد …

این حسن آقا است که بعداً فهمیدم فامیلیش تعویقی است.

اول از همه در مورد چند تا طعم مثل نعنا و طعم های میوه ای اونجا پرسیدم که چه جوری درست میکنند؟

حسن آقا هم با خونسردی و متانت خاصی جزئیات این کار رو برای ما می گفت. توی این صحبتا حسن آقا گفت: ” توی ایران مایه اصلی بستنی شیره ولی اصولاً ما دو نوع بستنی داریم بستنی که با شیر درست میشه یا بستنی که با آب درست میشه”. بهش گفتم ” آب؟ ” برام خیلی جالب بود و گفت: “بعضی از طعم ها اگه بهش شیر بزنی دیگه مزه نداره و شیر مزشو از بین میبره”.

ازش پرسیدم “چند تا طعم دارید؟” گفت: “ما ۴۵ تا طعم مختلف داریم که هر هفته عوضش میکنم”. اونجوری که من توی یخچالو نگاه کردم هیشمه حداقل ۲۴ تا طعم رو در هر هفته دارند.

ازش پرسیدم “چرا اسکوپای شما کوچیکه؟” گفت: “هر اسکوپ ما ۶۰ گرمه که این یه استاندارده. چون وقتی بیشتر از این مقدار از هر مزرو بخورید، زبون شما بخاطر سردی بستنی دیگه مزه اون رو خوب متوجه نمیشه. و ما قیمت رو پائین آوردیم و وزن رو هم به این اندازه در آوردیم که مشتری بتونه مزه های بیشتری رو امتحان کنه”

ما حدود  یک ساعتی صحبت میکردیم. که من واقعاً از هم صحبتی با این خانواده لذت بردم. اما محیطش، بسیار تمیزه و با نور پردازی و دکور شیک و ساده ش فضای خوبی رو درست کردند. بستنی هم به صورت لیوانی، یا توی نون، و یا با سفارش از توی منو بصورت، خاص سرو میشه.

اگه بصورت نونی سفارش بدید خودشون یه دستمال کاغذی دورش می پیچند که دیگه مشکل پاک کردن دست رو ندارید. اگه بخواهید خامه هم داشته باشید هر پرسش ۶۰۰ تومنه.

البته اینجا به غیر از بستنی انواع قهوه و نوشیدنی های گرم هم دارند که با کیک های خوشمزه که روی یخچال چیده شده میتونید سفارش بدید. میلک شیک ۲۳۰۰ و اسپرسو ۱۵۰۰ و قهوه لاته ۲۲۰۰، کاپوچینو ۲۲۰۰ , هات چاکلت ۱۵۰۰ تومنه. و یکه سری کاپ میوه ای هم هست که براتون درست میکنه که قیمت اونارو نمیدونم.

اما واقعاً نمیدونم بهتون چی توصیه کنم همه مزه هاش خوبه و باید خودتون امتحان کنید.

آدرس:

شریعتی پائین تر از پل رومی پلاک ۱۶۶۹٫ از بالا که به سمت پائین میایید سمت چپ میشه. تلفن: ۲۲۲۴۳۷۳۸-۲۲۲۱۱۹۴۷

امرزه ما دیگه از این ساندویچی های قدیمی خیلی کم میبینیم. الان دیگه همه شدن رستوران های زنجیره ای. یا نوع سرویسی که ارائه میکنند، دیگه مثل قدیما نیست. حتی دکور مغازه ها هم عوض شده. در هر حال این ساندوچی که اسمش ساندویچ امیره، غذاهای خیلی خوبی داره.

یک سری همبرگر دستی داره که خودش درست میکنه و خیلی خوشمزه است که اونو بهتون پیشنهاد میکنم و کشک بادمجونش هم خوبه، البته من غذا های دیگش رو هم خوردم خدایی همش خوب بوده.

اینجا معروفه به “امیر آش جو” ، چون آش جو خونگی هم داره که خیلی تعریفشو میکنند، که تا حالا قسمت نشده بخورم. اگه کسی خورده بود به ما هم خبر بده. در کل بهتون بگم که غذاهای تازه و خوبی داره. ولی پیتزا و این غذاهای جدید رو نداره . سالاد الویه، همبرگر مخصوص، کشک بادمجان، آش جو، لوبیا، مغز، زبان، کالباس و چند تا چیز دیگه که یادم نمیاد.

قیمت ساندویچاش مناسبه، از ۱۵۰۰ تومان تا ۲۵۰۰ تومنه.

جا برای نشستن نداره. یا باید جلوی اون تاقچه ای که توی مغازه اش زده وایتسید و یا برید بیرون. یعنی اینکه صندلی نداره. بیشتر مردم غذا رو میگرند و بیرون توی ماشین میخورند. همون جلوی مغازه هم میتونید پارک کنید.

آدرس:

سه راه طالقانی ( تقاطع طالقانی با شریعتی ) – به سمت میدان سپاه – درست سر سه راه

لینک مرتبط :

• همبرگر موسیو
• الویه شوخ